De reis vertrekt uit Oostende, “Stad aan Zee” en Belgisch grootste badplaats. Ooit lag Oostende op een eiland en was ze de meest oostelijk gelegen plaats. Maar sinds de 14e eeuw wandelt ze landinwaarts waarna de zee het verlaten deel tot zich neemt. Af en toe worden er nog restanten van een eerdere versie van Oostende herontdekt.
Het huidige Oostende heeft een grote vissersvloot, dit is een van de redenen dat Oostende vermaard is om haar garnalenkroketten.
Als we Oostende verlaten navigeren we tussen de zandbanken door naar open zee waar we enorme zeeschepen richting de mondig van de Westerschelde zien stomen. Gezamenlijk hijsen we de zeilen van de Morgenster, de bemanning legt precies uit hoe dat moet Zo glijden we geruisloos op zeil door het scheepvaartverkeer. Als het donker wordt zien we om ons heen boeien, windmolenparken, schepen en boorplatforms oplichten. Zelf ontsteken we ook onze navigatieverlichting. De bemanning leest aan de verschillende lichtcombinaties af wat er om ons heen gebeurd en vindt het leuk om hier over te vertellen. 'S nachts zeilen is magisch.
“Niets is zo mooi als na een paar dagen op zee aan te komen in een gastvrije haven”
Vormgegeven door de plannen van Auguste Perret kreeg de zwaar verminkte stad daarna een nieuw gezicht. Aan zijn brutalistische architectuur ontleent Le Havre nog steeds haar eigenzinnige karakter. Naast Perret hebben ook de architecten Bellarmato, Thibault, Lamandé, Niemeyer, Reichen & Robert, en last but not least, Jean Nouvel belangrijke gebouwen in de stad ontworpen. Architectuur liefhebbers komen hier ruim aan hun trekken.
Veeleisende dagjesmensen uit Parijs hebben er voor gezorgd dat de gastronomie in Le Havre ook van een hoog niveau is, variërend van sterrenrestaurants tot gezellige bistro's. Het aan de haven gelegen treinstation maakt het vervolg van de (terug)reis eenvoudig te organiseren.
De Noordzee is een van de drukst bevaren wateren ter wereld en omdat het kanaal hier al vrij smal is wordt het zo druk dat er een schepensnelweg nodig is om alles in goede banen te leiden. Zeilend tussen de mastodonten van de zee voel je je nietig en realiseer je wat voor enorme hoeveelheden goederen we over de wereld verschepen.
Ondertussen is de kust van Engeland al in zicht want we varen door het Nauw van Calais en daar is de Noordzee maar 30 kilometer breed. We hebben de reis zo ruim ingepland dat we alles kunnen zeilen maar daardoor zijn we afhankelijk van de wind. Bij goede voortgang maken is er tijd om een tussenstop te maken. Omdat we zowel dicht bij de Franse als de Engelse kust varen hebben we aan beide zijden ruime keuze. Waar we precies stoppen hangt af van de weersomstandigheden op dat moment.
Le Havre is de grootste stad van Normandië en een architectonische parel. Haar zeevaart- en havenverleden is overal in het culturele erfgoed terug te zien. Het centrum is uitgeroepen tot Werelderfgoed. Tijdens de tweede wereldoorlog werd de stad grotendeels in puin gelegd.
