Het aan de haven gelegen treinstation maakt, de grootste stad van Normandië en architectonische parel, goed bereikbaar. Haar zeevaart- en havenverleden is overal in het culturele erfgoed terug te zien. Het centrum is uitgeroepen tot Werelderfgoed. Tijdens de tweede wereldoorlog werd de stad grotendeels in puin gelegd.
Vormgegeven door de plannen van Auguste Perret kreeg de zwaar verminkte stad daarna een nieuw gezicht. Aan zijn brutalistische architectuur ontleent Le Havre nog steeds haar eigenzinnige karakter. Naast Perret hebben ook de architecten Bellarmato, Thibault, Lamandé, Niemeyer, Reichen & Robert, en last but not least, Jean Nouvel belangrijke gebouwen in de stad ontworpen. Architectuur liefhebbers komen hier ruim aan hun trekken.
Veeleisende dagjesmensen uit Parijs hebben er voor gezorgd dat de gastronomie in Le Havre ook van een hoog niveau is, variërend van sterrenrestaurants tot gezellige bistro's.
Als we Le Havre uitvaren navigeren we naar open zee waar we koers zetten richting het noord-oosten. Gezamenlijk hijsen we de zeilen van de Morgenster, de bemanning legt precies uit hoe dat moet Zo glijden we geruisloos op zeil door het scheepvaartverkeer.
“Vooral de nachtwachten zijn bijzonder”
Na een paar nachten aan boord begint iedereen zijn ritme te vinden. Je haalt het meest uit de reis als je de wachten meedraait wat de dagindeling voor een flink deel bepaald. Vooral de nachtwachten zijn bijzonder. Op vaste tijden worden de maaltijden geserveerd. Daarnaast zijn daar de bewegingen van het schip op de golven. Waar bewegen over het schip aanvankelijk uitdagend was wordt dit na verloop van tijd vanzelfsprekend. Je hebt je zeebenen gevonden!
En dan komen we in IJmuiden aan. Hier worden de havendagen gehouden dus de haven zal al flink vol liggen met bijzondere schepen die de komende dagen te bezoeken zijn.
Als het donker wordt zien we om ons heen boeien, windmolenparken, schepen en boorplatforms oplichten. Zelf ontsteken we ook onze navigatieverlichting. De bemanning leest aan de verschillende lichtcombinaties af wat er om ons heen gebeurd en vindt het leuk om hier over te vertellen. 'S nachts zeilen is magisch.
De Noordzee is een van de drukst bevaren wateren ter wereld en omdat het kanaal hier al vrij smal is wordt het zo druk dat er een schepensnelweg nodig is om alles in goede banen te leiden. Zeilend tussen de mastodonten van de zee voel je je nietig en realiseer je wat voor enorme hoeveelheden goederen we over de wereld verschepen.
Ondertussen is de kust van Engeland al in zicht want we varen door het Nauw van Calais en daar is de Noordzee maar 30 kilometer breed. We hebben de reis zo ruim ingepland dat we alles kunnen zeilen maar daardoor zijn we afhankelijk van de wind. Bij goede voortgang maken is er tijd om een tussenstop te maken. Omdat we zowel dicht bij de Franse als de Engelse en Belgische kust varen hebben we aan beide zijden ruime keuze. Waar we precies stoppen hangt af van de weersomstandigheden op dat moment. Als we de Belgische kust bijna voorbij zijn kruisen we het scheepvaartverkeer dat de Westerschelde opstoomt.
